Betovenov maraton kamerne muzike 2
Rita KINKA, klavir – Jelena DRAGNIĆ, violina – Boris BREZOVAC, viola
Aleksandar LATKOVIĆ, violončelo – Ivica MARUŠEVIĆ, kontrabas
Sanja ROMIĆ, oboa – Nikola ĆIRIĆ, horna
Nemanja MIHAILOVIĆ, fagot – Aleksandar TASIĆ, klarinet

P r o g r a m:
L. v. BEETHOVEN
Kvintet Op.16, za klavir i duvački kvartet
Septet op.20 , za violinu, violu, violončelo, kontrabas, hornu, fagot i klarinet

KONCERT JE RASPRODAT!

Rita Kinka, klavir, Srbija
Umetnica je do danas održala preko 800 resitala, kao i nastupa s mnogobrojnim uglednim orkestrima u gotovo svim evropskim zemljama, kao i u SAD-u, na Tajvanu, u Japanu, Izraelu, Kanadi i Australiji. Redovni je profesor za glavni predmet klavir na Akademiji umetnosti u Novom Sadu.
Nosilac je niza jugoslovenskih nagrada i priznanja i dobitnica nagrada na međunarodnim takmičenjima pijanista u: Senigaliji (1979), Verčeliju („Viotti”, 1981), Beogradu (Međunarodno takmičenje Muzičke omladine, 1983), Cvikauu („Šuman”, 1985), Sidneju (1985), Minhenu („ARD”, 1987), Bordou (1988, zlatna medalja), Vašingtonu (1990), Briselu („Kraljica Elizabeta”, 1991), Orleanu („Klavirska muzika XX veka”, 1996).
Rita Kinka je prva dobitnica godišnje nagrade Evropskog parlamenta „Prix femmes d`Europe” („za ženu Evrope”), nagrade za najboljeg evropskog izvođača ozbiljne muzike, koja joj je uručena u Briselu juna 1991. godine. Nosilac je Februarske nagrade Grada Novog Sada za 2002. godinu.
Snimala je za radio i TV centre u više zemalja (Srbija, Makedonija, Slovenija, Hrvatska, Italija, Austrija, Nemačka, Belgija, Francuska, Rusija, Estonija, Češka, Slovačka, Mađarska, Rumunija, Bugarska, Engleska, Grčka, Španija, Izrael, Kanada, SAD, Australija, Tajvan).
Studirala je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu (profesori E. Timakin i A. Valdma), a postdiplomske studije završila je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu (D. Trbojević) i Akademiji umetnosti u Novom Sadu (A. Valdma). Usavršavala se u Njujorku (Džulijard, klasa Đerđa Šandora), koristeći stipendiju Fondacije „Gina Bachauer”, koja joj je dodeljena na Međunarodnom takmičenju „Kraljica Elizabeta” u Briselu 1987, kao „najperspektivnijem mladom umetniku”. Kroz celu karijeru Rita Kinka se strastveno i s ljubavlju, ali i s postupno sticanim velikim izvođačkim iskustvom, samosvojnim stilom sviranja, punim senzibilitetom i sugestivnošću „kretala” kroz odabrana dela najzahtevnijeg klavirskog repertoara. Bila je i na funkciji predsednice Umetničkog saveta „Novi Sad 2021” za Evropsku prestonicu kulture.

Sanja Romić, oboa, Srbija
Studirala na budimpeštanskoj Akademiji „Franc List” kod profesora Petera Pongraca i Gabora Deneša i na Akademiji „Mozarteum” u Salcburgu kod profesora Štefana Šilija. Diplomirala je s najvišim ocenama i dobila stipendiju Fondacije „Soros”. Svoje umetničko usavršavanje nastavila je kao članica brojnih ansambala, poput Kamernog orkestra „Erdödy”, Salcburške kamerne filharmonije, Orkestra Opere i Baleta u Ljubljani, Slovenačke filharmonije, orkestra „Kremerata Baltica”, Praškog kamernog orkestra.
Solo je oboistkinja Beogradske filharmonije i docent za predmet orkestarske deonice – drveni duvački instrumenti na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Njen prvi kompakt-disk Melodije nacija, s irskom pijanistkinjom Finulom Mojnihan, objavila je 2017. godine londonska diskografska kuća „Hedone”, a kasnije i „Metropolis Music” iz Srbije.  Kao solistkinja nastupala je s Makedonskom filharmonijom, Kamernim orkestrom „Erdődy” u Mađarskoj, Salcburškom kamernom filharmonijom u Nemačkoj, Orkestrom Vojske Slovenije, Zagrebačkim solistima, Beogradskom filharmonijom, ansamblom „Metamorphosis”.
Put orkestarskog muzičara vodio ju je širom Evrope, SAD-a i Kine, pod dirigentskim palicama renomiranih svetskih dirigenata, kao što su Zubin Mehta, ser Kolin Dejvis, Hauard Grifits, Danijel Rajskin, Uroš Lajovic, Mladen Jagušt, Gabrijel Felc, ser Denis Rasel Dejvis.
Bila je predavač u Sloveniji, kao i na majstorskim kursevima oboe u Irskoj, Srbiji, Crnoj Gori, Bosni i Hercegovini, Mađarskoj i Sloveniji. Posvećena je unapređivanju lakoće sviranja, promovisanju oboe na Balkanu, s posebnim akcentom na zdravlju muzičara. Upravo s tim ciljem osnovala je jedinstveni Kamp muzičkog zdravlja („Svirati s lakoćom”) u Srbiji. Nekoliko domaćih kompozitora posvetilo joj je svoja ostvarenja. Godine 2018. je pokrenula i Oboa fest u Beogradu, a radi i kao mentor u Orkestarskoj akademiji Beogradske filharmonije, od prošle godine i Omladinskog orkestra Festivala „Al bustan” u Bejrutu.

Aleksandar Tasić, klarinet, Srbija
Diplomirao je i magistrirao na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi prof. Nikole Srdića. Trenutno pohađa doktorske studije na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu u klasi prof. Ante Grgina. Univerzitet u Novom Sadu mu je dodelio Izuzetnu nagradu za umetničku delatnost, a 2002. je dobio stipendiju Vlade Republike Austrije. Kao solista je nastupao s Festivalskim orkestrom u Verbijeu u Švajcarskoj, Filharmonijom Novosibirska, Simfonijskim orkestrom Akademije umetnosti u Novom Sadu, Umetničkim ansamblom Ministarstva odbrane „Stanislav Binički”, s Beogradskim gudačkim orkestrom „Dušan Skovran”, Novosadskim kamernim orkestrom, Vojvođanskim simfoničarima, Orkestrom „Žebeljan”, gudačkim orkestrom „Camerata Panonnica”, na koncertima u Švajcarskoj, Holandiji, Rusiji i Srbiji. Svirao je na značajnim festivalima u Srbiji i inostranstvu, kao što su Nomus, Bemus, Međunarodna tribina kompozitora, „Les Classiques de Villars”, Festival i akademija u Verbijeu i „Reveries Musicales de Villars” (Švajcarska), „Y4Y” (Bankok, Tajland), Muzički festival u dvorcu Elmau (Nemačka), „KotorArt” (Crna Gora) i Festival u Bregencu (Austrija). Od 2000. Aleksandar Tasić je solo klarinetista Festivalskog orkestra u Verbijeu, s kojim je nastupao u svim značajnim koncertnim salama sveta, pod palicom slavnih dirigenata kao što su Džejms Levajn, Zubin Mehta, Kent Nagano, Volfgang Zavališ, Valerij Gergijev, Klaudio Vandeli i drugi. Snimao je za TV i radio-stanice u zemlji i inostranstvu (RTS, Bi-Bi-Si, ART TV, Holandski radio 4). Na Akademiji umetnosti u Novom Sadu redovni je profesor kamerne muzike, a od 2016. i profesor klarineta na FILUM-u u Kragujevcu. Od 2007. svira u kamernom duu s gitaristom Zoranom Krajišnikom, s kojim je snimio kompakt-disk Ben Ritmato e Deciso. Aleksandar Tasić je predstavnik čuvenog proizvođača opreme za duvačke instrumente „Vandoren” u Francuskoj.

Nemanja Mihailović, fagot, Srbija
Diplomirao je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi prof. mr Mirka Isaeskog.
Osnivač je kamernog ansambla „DAMS+”, Duvačkog trija na Fakultetu muzičke umetnosti i Duvačkog kvinteta „Majstori duvači”. Bio je stalni saradnik Umetničkog ansambla Ministarstva odbrane „Stanislav Binički” (na mestu solo fagotiste), s kojim je nastupao i kao solista. Kao honorarni član svirao je u Simfonijskom orkestru RTS-a, takođe i u Vojvođanskom kamernom orkestru, Beogradskoj filharmoniji i još nekoliko ansambala iz zemlje i okruženja, s kojima i danas sarađuje. Kao član festivalskih ansambala učestvovao je na Bemusu, Nomusu i „KotorArtu”.
Bio je polaznik majstorskih kurseva za fagot kod Mauricija Paeza (Izrael), Knuta Sanstevolda (Švedska), Žilbera Odana (Francuska), kao i za kamernu muziku kod Viole Mokroš (Nemačka), Norberta Girlingera, Boštjana Lipovšeka (Slovenija) i francuskog duvačkog kvinteta „Le Concert impromptu”. Od 2010. do 2013. učestvovao je u projektima Nemačko-skandinavske omladinske filharmonije, na koncertima u Velikoj sali Berlinske filharmonije i u Hamburgu. Oktobra 2017. predstavio se na Međunarodnom muzičkom festivalu u gruzijskom gradu Telaviju, čiji je pokrovitelj čuvena pijanistkinja Eliso Virsaladze, a jula iste godine i kao solista i dirigent orkestra „Camerata Academica”. Dve godine bio je dirigent Big-benda Džez omladine Vojvodine, s kojim nastupa i kao vokalni solista. Godine 2016. osniva sekstet „Čičini čvorci”, žanrovski jedini džez teatar u Srbiji, koji se već naredne godine predstavio i na Novosadskom džez festivalu. Član je Vojvođanskog simfonijskog orkestra, orkestra „Orfelin” i Novog duvačkog kvinteta, a kao orkestarski muzičar nastupao je i uz poznate umetnike poput Najdžela Kenedija, Eliso Virsaladze, Romana Simovića, Sretena Krstića, Larsa Fogta i mnogih drugih. Od 2008. je zaposlen kao solo fagotista Orkestra Opere u Srpskom narodnom pozorištu u Novom Sadu. Svira na instrumentu graditelja Živana Šarčevića.

Nikola Ćirić, horna, Srbija
Redovne i master studije pohađao je na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, u klasi prof. Nenada Vasića, a postdiplomske studije završio je na Univerzitetu „Mozarteum” (Salcburg) u klasi prof. Radovana Vlatkovića, koga je kao svetski poznatog umetnika na horni 2005. upoznala i publika Novosadskih muzičkih svečanosti. Kao solista je svirao s Beogradskom filharmonijom, Niškim i Vojvođanskim simfonijskim orkestrom, a bio je član i Svetskog omladinskog orkestra (Bajrojt, Nemačka), Univerzitetskog orkestra „Mozarteum”, Orkestra festivala „Encuentro” u Španiji i mnogih drugih simfonijskih ansambala u Srbiji i inostranstvu. Kao orkestarski muzičar nastupao je s eminentnim umetnicima, među kojima su Zubin Mehta, Kšištof Penderecki, Emanuel Paji, Lars Fogt, Martin Frost, Hajnrih Šif. U kamernim sastavima muzicirao je s vrsnim interpretatorima, kao što su Radovan Vlatković, Matijas Rac, Paskal Morages, Hansjerg Šelenberger.
Usavršavao se kod izuzetnih pedagoga poput Luke Benučija, Andrea Kazalea, Boštjana Lipovšeka, Mihaela Helcela. Stalni je honorarni saradnik Orkestra Opere Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu. Zaposlen je u Beogradskoj filharmoniji na poziciji solo horniste.

Jelena Dragnić, violina, Srbija
Magistrirala je na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi prof. Dejana Mihailovića. Usavršavala se na majstorskim kursevima kod Kristijane Hutkap i Igora Ozima. Takođe, kao stipendista Fondacije „Walter Stauffer”, završila je specijalističke studije u Kremoni, u klasi Salvatorea Akarda. Pod umetničkim vođstvom ovog eminentnog umetnika nastupala je kao član ansambla „Musica da camera Italiana”. Sarađivala je i s violinistkinjom Lijanom Isakadze na Letnjoj akademiji „Mozarteum” u Salcburgu 2010. godine.
Kao stalni član Beogradske filharmonije, na mestu prve violine tutti, od 2006. godine nastupala je pod palicom dirigenata kao što su Zubin Mehta, ser Nevil Mariner, Uroš Lajovic. Bila je koncertmajstor i dugogodišnji član kamernog orkestra Gudači Sv. Đorđa, s kojim je svirala i kao solista.
Tokom 2010. godine po pozivu je učestvovala na operskim i simfonijskim turnejama Kamernog orkestra „Mahler” na festivalima i u koncertnim sezonama u Baden-Badenu, Luksemburgu, Dortmundu, Esenu, Frankfurtu i Parizu, na kojima su dirigovali Kent Nagano i Danijel Harding.
Član je Gudačkog kvarteta Beogradske filharmonije od njegovog osnivanja 2011. godine.

Boris Brezovac, viola, Srbija
Studirao je u Zagrebu kod Stefana Pasađa i u Beogradu na Fakultetu muzičke umetnosti, gde je i diplomirao u klasi prof. Dejana Mlađenovića. Usavršavao se u Manhajmu i Hanoveru kod Hideko Kobajaši, odnosno Kristijana Pola. Kao solista i kamerni muzičar nastupao je širom Evrope u ansamblima kao što su „Camerata Academica” iz Novog Sada, kvarteti „Hanover” i „Belloti”, Balkanska kamerna akademija, Kamerna grupa London, Gudački kvintet „THC”, „Camerata Salzcburg” i Muzičko društvo „Haimos”.
Bio je član Simfonijskog orkestra RTS-a i Orkestra NDR-a u Hanoveru. U Beogradskoj filharmoniji svira od 1993. da bi vođa grupe viola postao 2005. godine.

Aleksandar Latković, violončelo, Srbija
Kao prvi violončelista Beogradske filharmonije nastupao je pod vođstvom izvanrednih dirigenata poput Zubin Mehte, Uroša Lajovica i Muhaija Tanga, a svirao je i kao solista sa svojim matičnim orkestrom. Od osnivanja je član Gudačkog kvarteta Beogradske filharmonije.
Kao gostujući član u Kamernom orkestru „Mahler”, Orkestru „BandArt” i Festivalskom orkestru Lucerna nastupao je širom Evrope pod vođstvom umetnika kao što su Klaudio Abado, Pjer Bulez, Danijel Harding, Gordan Nikolić, Hajnc Holiger. Održao je resitale i kamerne koncerte u salama „Cortot” i „Sorbona” u Parizu, Muzičkog centra „Vredenburg” u Utrehtu, Studiju „France 3” u Strazburu, u Fontenblou, Val d’Izeru, na Bemusu i Čelo festu.
Magistrirao je u Beogradu, usavršavao se u Parizu, Breši i Sijeni, a profesori su mu bili violončelisti Ivan Poparić, Sandra Belić, Manfred Štilc i Mario Brunelo, kao i violinisti Valter Levin i Rajner Šmit.
Aleksandar Latković je i profesor violončela na Muzičkoj akademiji na Cetinju. Svira na violončelu „Fransoa Kosan” iz 1845. godine, koje je vlasništvo Beogradske filharmonije.

Ivica Marušević, kontrabas, Srbija
Studirao je na Muzičkoj akademiji u Zagrebu (prof. Josip Novosel) i Akademiji umetnosti u Novom Sadu (profesori Konstantin Ivanović i Nebojša Ignjatović), gde je i magistrirao. Pohađao je majstorske kurseve kod Rinata Ibrahimova i Žan-Marka Ruleza.
Tokom studija, ali i kasnije, aktivno učestvuje u radu orkestra „Camerata Academica”, zatim u Mediteranskom omladinskom orkestru, nastupajući u dvoranama Koncertgebaua, „De Ysbreeker”, „De Doelen”… Kao član mnogobrojnih ansambala i kamernih sastava sarađuje s renomiranim domaćim i stranim umetnicima, te ostvaruje zapažene nastupe na mnogim važnim festivalima u zemlji i inostranstvu, među kojima su: Nomus, Bemus, „KotorArt”, Međunarodni festival savremene muzike u Viktorijavilu (FIMAV, u Kanadi)… Ostvario je brojne tonske zapise, od kojih su se neki našli na kompaktnim izdanjima. Bio je član Beogradske filharmonije, Orkestra bez granica, a preko deset sezona proveo je na poziciji solo kontrabasiste u Orkestru Srpskog narodnog pozorišta. Od osnivanja Vojvođanskog simfonijskog orkestra redovno nastupa kao vođa kontrabasa, a grupa kontrabasa u orkestru je potekla upravo iz njegove klase. Pedagoški rad započinje 1998. kao asistent na Akademiji umetnosti u Novom Sadu, gde je sada u zvanju redovnog profesora.