Sjaj orkestra – haos ili kosmos?
VOJVOĐANSKI SIMFONIJSKI ORKESTAR
Dirigent: Berislav SKENDEROVIĆ
Solisti:
Nebojša Jovan ŽIVKOVIĆ, udaraljke (Srbija/Nemačka)
Irena MANOLOVA, udaraljke (Bugarska/Holandija)

Program:

N. J. ŽIVKOVIĆ: Obsesiones, koncert za udaraljke i simfonijski orkestar (2013) – premijera u Srbiji
***
G. HOLST: Planete, op.32 (1914-1916)

*Prodaja ulaznica i informacije:
Muzička omladina Novog Sada (Katolička porta 2/2, tel. 021/452 344), radnim danima od 8 do 14, kao i dva sata pred početak programa na mestu održavanja.
ON LINE rezervacije i kupovina: www.muzickaomladina.org

Cena ulaznice: 500,00 dinara

Nebojša Jovan Živković
fotograf: Matthias Ketz

Vojvođanski simfonijski orkestar
fotograf: Srdjan Doroški

NEBOJŠA JOVAN ŽIVKOVIĆ, perkusionista, kompozitor, Srbija / Nemačka
Solističku karijeru započeo je još 1984. u Nemačkoj, za vreme studija. Od tada do danas izgradio je reputaciju jednog od prvih evropskih solista na marimbafonu i udaraljkama, čije jedinstvene i ekspresivne interpretacije ugledni muzički kritičari posebno hvale. Rođen je u Srbiji, gde je završio novosadsku Muzičku školu „Isidor Bajić”, paralelno i odsek za udaraljke u Beogradu. Živković je potom sve svoje naredne stepene obrazovanja iz kompozicije, muzičke teorije i udaraljki završio u Manhajmu i Štutgartu, gde je boravio od 1980. U poslednje dve decenije veoma je uticajan na međunarodnoj perkusionističkoj sceni – podjednako kao maestralni kompozitor i virtuozni izvođač, često ostvarujući brojne turneje širom Evrope, u Japanu, Tajvanu, Koreji, Latinskoj Americi, Meksiku, Rusiji, skandinavskim zemljama i redovno u SAD-u. Nastupao je na prestižnim koncertnim događajima u bečkom Koncerthausu, Nacionalnom koncertnom holu u Tajpeju, minhenskoj Sali „Herkules”, u Teatru „Ermitaž” u Sankt Peterburgu, stokholmskoj dvorani „Nybrokajen”. Takođe je bio gost brojnih festivala kao što su „Gaudeamus” u Amsterdamu, Muzički festival u Šlezvig-Holštajnu, „Dance-in-your head” u Mineapolisu, a nekoliko puta i učesnik PASIC-a (Percussive Arts Society Int. Convention) u SAD-u. Kao solista, većinom na sopstvenoj marimbi, i perkusionističkim koncertima, Živković je svirao sa Simfonijskim orkestrom Radio Hanovera, Minhenskim simfonijskim orkestrom (premijerno predstavljanje Drugog koncerta za marimbu, 1997), Štutgartskom, Bohumskom, Bilefeldskom, Beogradskom, Slovenačkom, Budimpeštanskom i Sanktpeterburškom filharmonijom, Festivalskim orkestrom Osake, Solunskim državnim orkestrom, Nacionalnim simfonijskim orkestrom Kostarike, Orkestrom iz Minesote, Litvanskim državnim simfonijskim orkestrom, Austrijskom kamernim simfoničarima (s kojima je još 1995. snimio i koncert Darijusa Mijoa). Njegova marimba je pravi „stradivari” među savremenim instrumentima iz te porodice. Specijalno je po umetnikovoj zamisli za njega napravljena u kući „Yamaha” u Japanu 1997, kao jedini primerak te vrste. Sam Živković snimio je za razičite diskografske kuće šest kompakt-diskova iz svog bogatog opusa za udaraljke i marimbu, a dvostruko više nosača zvuka sadrži njegova dela i u tumačenju drugih interpretatora. Budući da je znatan deo njegovog repertoara posvećen savremenoj muzici, mnogi evropski kompozitori pisali su, a i danas za njega stvaraju, misleći na njegove vanredne tehničke i izražajne mogućnosti. Trenutno je zaposlen kao redovni profesor udaraljki na Bečkom konzervatorijumu i na Akademiji umetnosti u Novom Sadu. Stoga, kao traženi pedagog, pored redovne nastave, te bogate koncertne i kompozitorske aktivnosti, redovno drži i majstorske kurseve za marimbafon u Nemačkoj, Austriji, Poljskoj i drugim evropskim zemljama, kao i seminare na mnogim akademijama u Evropi i SAD-u, između ostalog i na Bečkom konzervatorijumu, na akademijama u Gracu, Inzbruku, Majncu, Sarbrikenu, Beogradu, kao i na oko 30 americkih univerziteta (Mičigen, Ilinois, Nju Džersi, Mejn, Kameron, Oklahoma, Vičita, Kanzas, Kalifornija, Sakramento, Njujork…). Mnoga od Živkovićevih ostvarenja (Ilijaš, Ultimatum 1, Trio per uno) postala su standardni deo savremenog perkusionoističkog repertoara širom sveta, a i njegova simfonijska dela su prisutna u programima brojnih uglednih orkestara, kao što su Nacionalni simfonijski orkestar Vašingtona, Koncertni orkestar Bi-Bi-Sija, orkestar „Santa Čečilija”, Simfonijski orkestar Hirošime. Među mnogim porudžbinama koje dobija od renomiranih solista, orkestara i institucija, nalaze se i dve kompozicije pisane na molbu Ministarstva kulture Nemačke, a poslednjih godina na isti način nastali su i Dvostruki koncert za udaraljke i orkestar „Obsesiones“, Udarački trio „Sandy, the Hurricane“ i najnoviji solistički Komad za marimbu Homo Balcanicus. Pored zahtevnih koncertnih dela, napisao je i mnoge kompozicije za mlade izvođače od kojih se neke, poput onih iz ciklusa Fanny Mallets Series ubrajaju među najuspešnije primere u aktuelnoj pedagoškoj literaturi.

IRENA MANOLOVA, udaraljke, Bugarska / Holandija
Poreklom iz Bugarske, gde je završila nacionalnu muzičku školu „Ljubomir Pipkov” u Sofiji, mlada perkusionistkinja (1989) počela je da svira udarljke već u šestoj godini, a potom je s najvišim ocenama 2011. diplomirala na odseku za udaraljke na Kraljevskom konzervatorijumu u Antverpenu (Belgija). Na istoj pedagoškoj instituciji 2013. je stekla i diplomu mastera iz marimbe, da bi zvanje mastera iz udaraljiki dobila 2014. Učila je kod Ludviga Alberta, Lin Činčenga i Nanda Rusoa. Kao deo programa razmene studenata „Erazmo“ („Erasmus”), specijalizovala se u klasi uglednog profesora i kompozitora Nebojše Živkovića, radeći s njim na Bečkom konzervatorijumu Privatnog univerziteta. S Tomašem Golinjskim u duu „Lucid” 2011. je proglašena lauretom Sveopšteg takmičenja marimbista, koje se održava pod pokroviteljstvom belgijske kraljice Paole. Osvajala je i nagrade na Takmičenju kamernih muzičara „Fidelio” u Beču 2014. i antverpenskom konkursu „ARTos Solo Music” 2013. Bila je finalista takmčenja savremene kamerne muzike „De Linkprijs”” u Tilburgu u Holandiji 2012; osvojila je treću nagradu na Međunarodnom takmičenju marimbista u Fermu (Italija) 2010, kao i treću nagradu na 16. Međunarodnom takmičenju instrumentalista i kompozitora „Mizika i Zemlja” u Sofiji 2008.
Mlada perkusionistkinja je nastupala na nekoliko značajnih festivala i umetničkih događaja, među kojima se izdvajaju gala koncert „Vagner“ u dvorani amsterdamskog Koncertgebaua (2010), Nedelja međunarodnih ansambala udaraljki (2013), Sveopšti festival marimbista u Belgiji (2014), Bečki međunarodni festival saksofona u Beču (2014). Kao orkestarska perkusionistkinja svira u Holandskoj filharmoniji u Amsterdamu, Holandskom kamernom orkestru i Kraljevskoj flamanskoj filharmoniji u Antverpenu.

BERISLAV SKENDEROVIĆ, dirigent
Direktor je i šef – dirigent Vojvođanskog simfonijskog orkestra i jedan od vodećih umetnika u muzičkom životu Vojvodine, a od 2007. do maja 2009. godine bio je i direktor Opere Srpskog narodnog pozorišta. Završio je Fakultet muzičke umetnosti u Beogradu, diplomiravši na dva odseka: klavir u klasi profesora Dušana Trbojevića i dirigovanje kod Živojina Zdravkovića. Usavršavao se na postdiplomskim studijama dirigovanja u Visokoj školi za muziku u Minhenu, u klasi Mihaela Hermana i u operskom studiju kod Volfganga Zavališa, kao i na majstorskim kursevima Serđua Čelibidakea. Karijeru je započeo kao dirigent hora u Operi SNP-a (1975/78) i gostujući dirigent Subotičke filharmonije, a prvi međunarodni angažman ostvaruje u Bavarskoj državnoj operi kao baletski dirigent (1979/81). Sledi angažman na mestu prvog dirigenta Opere Hrvatskog narodnog kazališta u Splitu (1981/85), gde sarađuje s vodećim operskim solistima, rediteljima i koreografima iz nekadašnje Jugoslavije i ostvaruje uspešne premijere Rigoleta, Travijate, Pajaca, Kavalerije rustikane, Bala pod maskama, Aide, Boema, Karmine burane, a čest je gost-dirigent i Festivalskog orkestra Dubrovnika. Šef – dirigent Simfonijskog orkestra RTV Sarajevo bio je od 1985. do 1991. godine. S tim ansamblom je pripremio brojne televizijske koncerte, snimio dva ce-dea i nastupao u svim domaćim muzičkim centrima, koncertirajući s renomiranim solistima (Jovan Kolundžija, Dubravka Tomšič, Ksenija Janković, Aleksandar Madžar, Tonko Ninić, Rita Kinka, Jasminka Stančul). Od 1992. godine preuzima mesto šefa – dirigenta Filharmonijskog orkestra Opere Kejp Tauna, uz koji narednih pet godina uspešno sarađuje s umetnicima iz celog sveta, izvodeći brojne operske i baletske premijere.
U isto vreme maestro Skenderović deluje i kao gost – dirigent u Durbanu i Port Elizabetu. Njegov veliki repertoar obuhvata podjednako simfonijsku, opersku i baletsku literaturu različitih stilskih perioda.
Po povratku u zemlju, 2001. godine osniva Vojvođanske simfoničare, kao reprezentativni orkestar AP Vojvodine, koji odlukom Vlade i Parlamenta A. P. Vojvodine, nakon jedne decenije uspešnog delovanja, februara 2011. godine postaje institucija. U ulozi gosta – dirigenta Berislav Skenderović je nastupao s vodećim orkestrima u Nemačkoj, Poljskoj, Mađarskoj, Litvaniji, Grčkoj, Rusiji, Ukrajini, Italiji, Portugalu, Češkoj, Meksiku, Kanadi, Čileu, Argentini, Brazilu, Koreji, SAD, uključujući i uspešan koncert u prestižnoj dvorani „Isak Štern“ njujorškog Karnegi hola. Tokom bogate karijere učestvovao je i na svim velikim jugoslovenskim festivalima, poput Muzičkog bijenala u Zagrebu, Tribine kompozitora u Opatiji, Dubrovačkih letnjih igara, Splitskog leta, KotorArta, Nomusa, te snimao za više radio i televizijskih stanica.

VOJVOĐANSKI SIMFONIJSKI ORKESTAR
Orkestar je osnovan 2001. godine na inicijativu maestra Berislava Skenderovića, kao reprezentativni sastav AP Vojvodine, pod nazivom Vojvođanski simfoničari. Za 14 godina postojanja, organizovan po principu ansambla „stađone“, ostvario je blizu 100 koncerata, dostigavši značajan nivo muziciranja i dobre interpretativne standarde. Vojvođanski simfoničari privlačili su na svoje novosadske koncerte u Sinagogi i Srpskom narodnom pozorištu uvek brojnu publiku, koja je s odobravanjem pokazivala da njena očekivanja u pogledu kvalitetnog simfonijskog zvuka, izvođačke discipline, sigurnosti i ujednačenosti sviranja nisu izneverena. Insistiranjem na raznolikosti klasičnog, ponekad i žanrovski šireg repertoara (posebno kada su bili u pitanju popularniji „gala novogodišnji koncerti“), orkestar se do sada najbolje predstavljao u poznoromantičarskim delima simfonijske i koncertantne literature, pleneći raskošnim zvukom, širokom dinamičkom skalom i raspevanim kantilenama, ali se odlično iskazivao i u interpretacijama kompozicija 20. veka, kao i savremenog domaćeg stvaralaštva.
U protekloj deceniji uspešno je izveo preko 70 premijernih programa s učešćem svetski priznatih domaćih i stranih dirigenata. Od renomiranih gostujućih umetnika međunarodne muzičke scene s kojima je sarađivao, važno je spomenuti maestre kao što su Saulijus Sondeckis, Marko Parizoto, Mats Liljefors, Markus Pošner, Ližija Amadio, Filip Piket, Frančesko la Vekija, Bundit Ungrangse, Mladen Tarbuk, te atraktivne soliste među kojima su bili Valerij Ojstrah, Martin Kefler, Sreten Krstić, Siprijen Kacaris, Aleksandar Madžar, Rita Kinka, Jasminka Stančul, Kristof Berner, Nemanja Radulović, Katarina Jovanović, Nebojša Jovan Živković, Laura Levai Aksin, Roman Simović, Gzavije Filips, Žan-Mark Filips Varžabedijan, Nikolas Altštet, Maja Bogdanović, klavirski duo Sanja i Lidija Bizjak, Laura Vukobratović, Dejan Bogdanović, Stefan Milenković, Fransoa Salke, Anjelo Deziderio, Mladen Čolić, Ratimir Martinović, Aleksandar Tasić, Ksenija Janković i još niz takođe izvanrednih interpretatora. Prepoznajući i uvažavajući tokom godina značaj delovanja Vojvođanskih simfoničara kao jedinog takvog ansambla u pokrajini, koji je svojim umetničkim nivoom zaslužio definitivno statusno uobličenje u profesionalno orkestarsko telo, Vlada APV i Parlament doneli su krajem 2010. godine odluku kojom je orkestar postao pokrajinska institucija. Od februara 2011, u 10. godini postojanja, ansambl deluje pod nazivom Vojvođanski simfonijski orkestar, ponovo s šefom-dirigentom Berislavom Skenderovićem, sada imenovanim i na funkciju direktora orkestra. Prema oceni stručnih kritičara, kao i angažovanih gostiju-dirigenata i solista, Vojvođanski simfonijski orkestar dostigao je visok interpretativni nivo respektabilnog profesionalnog ansambla, te je kao takav nastupio i na otvaranju festivala KotorArt 2005, a po svojoj poziciji u matičnoj sredini, redovno učestvuje i na Novosadskim muzičkim svečanostima – ove godine 14. put.
Na kraju svoje 13. sezone, 27. i 28. jula 2014. vojvođanski simfoničari su prvi put zakoračili u međunarodne „vode“ i predstavili se na 60. Splitskom ljetu i 65. Dubrovačkim ljetnim igrama. Oba festivalska koncerta pozitivno su ocenjena u pisanim i elektronskim medijima, dok je mladi hrvatski violinista Marko Gracijani, solista u Koncertu za violinu i orkestar Petra Čajkovskog, dobio za svoju interpretaciju nagradu „Judita“, dnevnog lista Slobodna Dalmacija. U obrazloženju žirija stoji i da je „prinos ostvaren s vrsnim Vojvođanskim simfonijskim orkestrom kojim je ravnao Berislav Skenderović, pohranio trajan trag u srcima splitskih štovatelja glazbe“. Najzad, najnovije priznanje našem ansamblu stiglo je početkom ove godine od časopisa Muzika klasika, čiji žiri mu je za uspešnost delovanja u 2014. dodelio nagradu za orkestar godine.