Transformacije i transpozicije 2
PROKLETA AVLIJA / THE DAMNED YARD
plesna predstava po motivima romana Ive Andrića
muzika: Zoran ERIĆ
koncept, režija, scenografija: Nebojša BRADIĆ
koreografija: Dana RUTTENBERG
asistent koreografa: Marija JANKOVIĆ-ŠEHOVIĆ
dizajn kostima: Tamara BUŠKOVIĆ
tehnička realizacija: Milena RADOVANOVIĆ

kreatori, izvođači:
Milica JEVIĆ, Nikola TOMAŠEVIĆ, Tijana ŠEBEZ, Čedomir RADONJIĆ,
Nebojša GROMILIĆ, Nemanja NAUMOSKI, Luka LUKIĆ, Igor NAUMOSKI

premijera: 2014, Budva Grad Teatar

trajanje: 58′

produkcija:
Nacionalna fondacija za igru – Aja Jung, Beograd, Srbija
koprodukcija:
Narodno pozorište u Beogradu, Festival Grad Teatar (Budva, Crna Gora)

Prodaja ulaznica i informacije:
Blagajna Srpskog narodnog pozorišta (Pozorišni trg 1, 021/520-091)

cena ulaznice: 1.000,00 dinara

Prokleta avlija
fotograf: Nebojša Babić

DANA RUTENBERG, Izrael
Igračica i koreografkinja Dana Rutenberg je diplomirala u Školi igre „Bat-Dor“, i završila Srednju školu scenskih umetnosti „Telma Jelin“. Studirala je umetničku igru na Univerzitetu „Kolumbija“ i stekla master diplomu iz oblasti savremene igre na Univerzitetu „Holins“, u okviru programa Američkog festivala igre. Kao umetnička direktorka svoje plesne trupe „The Red Hill Project“ u Njujorku, u periodu od 2000. do 2003. godine kreirala je postavke koje su izvođene na različitim scenama, uključujući njujorški „DANCENOW“, teatar „Joyce” u Sohou, britansku pozorišnu trupu „Mulberry“, njujorški Univerzitet „Settlement“, Festival „Fringe“ u Torontu… Od svog povratka u Izrael 2003. godine bavi se predavanjem i organizacijom radionica, kao i kreiranjem koreografija za različite trupe (Kompanija „Batševa“) i festivale („Other Dance“, „Curtain Up“ i „Dance Arena“). Njena postavka Park part I, i celovečernja kompilacija radova pod nazivom Na sve četiri, deo su redovnog repertoara pozorišta „Tmuna” u Tel Avivu. Godine 2006. Dana Rutenberg učestvuje u početnoj sezoni projekta „Sugar Salon“ u Njujorku, gde je radila zajedno sa Suzan Maršal, dobitnicom nagrade „Besi”. Saradnja je rezultirala komadom Pixels on the Rocks u teatru „Joyce” u Sohou.
Rutenbergova, uz zavidan smisao za humor, teži stvaranju koreografija koje angažuju sva čula. Njeni radovi uključuju novu publiku, pored one koja redovno prati igru. Imajući u vidu ove ciljeve, ona sarađuje s umetnicima različitih oblasti (pozorište, film, muzika i vizuelne umetnosti) i istražuje nove uglove predstavljanja i sticanja iskustva u igri. Na primer, njen rad NABA, koji se trenutno predstavlja u Muzeju umetnosti Tel Aviva, dozvoljava publici da uz pomoć muzejskih audio-vodiča sama odabere muziku koja prati rad. Instalacija Molimo vas, ne hranite igrače izvodi se u praznom bazenu, s posmatračima koji gledaju odozgo, a u postavci POLY, muški i ženski igrači na smenu igraju iste uloge.
Dana Rutenberg paralelno stvara i predstavlja svoje radove u Izraelu i u inostranstvu. Svojim plesnim filmom Private I’s, u režiji Orena Škedija, predstavila se na međunarodnim filmskim festivalima u Čileu, Kolumbiji, Turskoj, Hong Kongu, SAD-u, Portugalu, Bugarskoj i Meksiku. Serijal umetničkih video-radova Screen Art premijerno je izveden na manifestaciji „Fresh Paint“ u Tel Avivu, a zatim i u okviru Nedelje umetnosti u Majamiju, 2012. godine. Ona nastavlja da stvara koreografije za različita pozorišta i televizijske kanale širom Izraela, predaje i nastupa u inostranstvu (Senegal, SAD, Mađarska, Danska, Južnoafrička Republika, Italija i Rusija). Predaje na mnogim plesnim departmanima i konzervatorijumima, i redovno održava radionice. Magazin The Marker W nedavno je odabrao Danu Rutenberg za „ženu nove generacije”. U proleće 2013. bila je gostujući umetnik Univerziteta Floride, kao deo programa Fondacije „Šusterman”. Dana Rutenberg je dobitnica nagrade „Rozenblum” grada Tel Aviva za 2012. godinu i nagrade Ministarstva kulture za 2013. godinu.

NEBOJŠA BRADIĆ, reditelj, Srbija
Diplomirao je pozorišnu i radio-režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu. Od 1981. do 1996. radio je kao reditelj, umetnički direktor i upravnik Kruševačkog pozorišta. U sezoni 1996/97. bio je upravnik pozorišta Atelje 212. Od 1997. do 1999. bio je upravnik Narodnog pozorišta u Beogradu. Kao upravnik i umetnički direktor, vodio je Beogradsko dramsko pozorište od 2000. do 2008. godine. Bio je ministar kulture u Vladi Republike Srbije od 2008. do 2011. Predavao je glumu i kreativno čitanje na Akademiji lepih umetnosti u Beogradu. Režirao je preko 80 predstava u srpskim, hrvatskim, slovenačkim, bosanskim i grčkim teatrima. Jedan je od osnivača Beogradskog festivala igre, „Dunav festa” i „Antikafesta”. Režirao je opere i mjuzikle (Norma, Verter, Karmen, Jadnici, Rebeka…). Njegove predstave su igrane u pozorištima svih bivših jugoslovenskih republika, u Italiji, Austriji, Mađarskoj, Engleskoj, SAD-u, Češkoj, Švajcarskoj, Ukrajini, Rusiji, Grčkoj, Albaniji i Turskoj.
Osvojio je veliki broj najznačajnijih domaćih pozorišnih nagrada. Prvi je dobitnik nagrade „Nikola Peca Petrovic“ za najboljeg jugoslovenskog pozorišnog menadžera. Na Pozorišnim susretima „Joakim Vujić” pobrao je devet nagrada za najbolju režiju. Nagrađen je „Zlatnim vitezom” za režiju, zatim Sterijinim nagradama za najbolju savremenu scensku adaptaciju, dramatizaciju i režiju, a za tekst i režiju – na pozorišnim festivalima u Srbiji i Bosni i Hercegovini. Bavi se teatrologijom. Autor je drama Moj brat i Noć u kafani „Titanik”. Dramatizovao je romane Prokleta avlija Ive Andrića i Derviš i smrt Meše Selimovića. Član je umetničkih udruženja i stručnih tela više kulturnih ustanova i manifestacija.

ZORAN ERIĆ, kompozitor, Srbija
Diplomirao je i magistrirao kompoziciju na Fakultetu muzičke umetnosti u Beogradu, u klasi Stanojla Rajičića. Dela su mu izvodili ugledni domaći i inostrani ansambli, kao što su: Beogradski gudački orkestar „Dušan Skovran”, Gudači svetog Đorđa, Irski kamerni orkestar, „Kreisler Strings“, Zagrebački solisti, 12 čelista Berlinѕke filharmonije, Camerata Serbica, Collegium musicum, Beogradska filharmonija. Sarađivao je s najznačajnijim domaćim i inostranim muzičarima, među kojima su: Živojin Zdravković, Kenet Džin, Pavle Dešpalj, Džejms Džad, Uroš Lajovic, Aleksandar Pavlović, Bojan Suđić, Darinka Matić Marović, Dejvid Takeno, So-Ok Kim, Malaki Robinson, Jon Bogdanesku, Marija Špengler, Arisa Fuđita, Nebojša Ignjatović, Miloš Petrović, Emanuel Paji, Ljubiša Jovanović i mnogi drugi. Dela su mu izvođena u gotovo svim zemljama Evrope, SAD-u, Kini i Australiji.
U Erićevom stvaralaštvu posebno mesto zauzima pozorišna i filmska muzika. Tu se ističu predstave: Medeja, Magbet, Proces, Ptice, Majka Hrabrost, Život je san, San letnje noći, Čekajući Godoa, Kralj Ibi, Simon čudotvorac, Banović Strahinja, Karolina Nojber, Koreni, Maksim Crnojević, Egzibicionista, Galeb, Posetilac, Mala trilogija smrti, Car Edip, Harold i Mod i mnoge druge, kao i filmovi Ubistvo s predumišljajem, Stršljen, Senke uspomena. Sarađivao je s našim najistaknutijim pozorišnom stvaraocima, kao što su: Sonja Vukićević, Vida Ognjenović, Lidija Pilipenko, Ivana Vujić, Gorčin Stojanović, Nikita Milivojević, Nebojša Bradić, Milan Karadžić, Dejan Mijač, Boro Drašković, Egon Savin i drugi.
Dobitnik je većeg broja nagrada i priznanja za svoje stvaralaštvo od kojih su najznačajnije Oktobarska nagrada Grada Beograda, gran pri YUSTAT-a za pozorišnu muziku, dve „Zlatne mimoze“ za filmsku muziku, dve Sterijine nagrade za pozorišnu muziku, Velika zlatna medalja Univerziteta umetnosti u Beogradu. Trostruki je nosilac najvećeg priznanja u oblasti muzičkog stvaralaštva u Srbiji – Mokranjčeve nagrade. Redovni je profesor i šef Katedre za kompoziciju i orkestraciju Fakulteta muzičke umetnosti u Beogradu.
Muziku za predstavu Prokleta avlija čini izbor iz Erićevih dela Blues & Rhythm za kontrabas i gudački kvartet, Entr’acte za orkestar, Sonata quasi una fantasia za violu i klavir i Scenario za dva violončela, kao i četiri Muzičke slike (PAV1234) za elektroniku koje su realizovane posebno za ovu priliku.

NACIONALNA FONDACIJA ZA IGRU, Srbije
Osnovana je 2009. godine odlukom Ministarstva kulture Republike Srbije. U saradnji s Baletskom školom Akademije pri milanskom teatru „Skala“, fondacija je 2011. pokrenula najbolji program za edukaciju profesionalnih baletskih igrača u regionu. Osim renomiranog domaćeg i inostranog pedagoškog kadra, u okviru osmogodišnje profesionalne baletske škole, mladi talenti se razvijaju uz stalni nadzor gostujućih igrača, koreografa i pedagoga, ortopeda, stručnjaka iz oblasti muzike, glume, režije i istorije igre. Već naredne 2012. godine, fondacija je otpočela i saradnju s Akademijom Vaganova iz Sankt Peterburga i Akademijom za igru iz Jerusalima, što omogućava stalnu cirkulaciju najboljih svetskih stručnjaka iz oblasti baletske pedagogije, ali i odgovoran rad s baletskim talentima u Srbiji. Pored redovnog školskog programa, Nacionalna fondacija za igru je pokrenula i organizovala mnogobrojne majstorske tečajeve klasičnog baleta, plesne radionice, predstave, predavanja o umetničkoj igri, rad s najmlađima, kao i odlazak svojih učenika na profesionalne altletske seminare u Italiji i Bugarskoj. Na velikoj sceni Centra „Sava”, predstavila je učenike završnih razreda Akademije milanske „Skale“ u predstavi i koreografijama Žorža Balanšina i Angelina Preljočaja. Fondacija je već sarađivala s Narodnim pozorištem u Beogradu, i to na realizaciji baletske predstave Petar Pan, u koreografiji Brusa Stajvela. Prokleta avlija je prva plesna produkcija Nacionalne fondacije za igru, koja od ove godine deluje u svojim prostorijama u centru Beograda, u Kolarčevoj ulici broj 3.